Με τον θάνατό του, ένα κοριτσάκι 2,5 ετών χάρισε το φως σε έναν 20χρονο από τη Χαλκιδική και σε έναν 32χρονο από τη Θεσσαλονίκη.

Εβδομάδα οδικής ασφάλειας – η σημασία της όρασης στην οδήγηση
Στη Μεγάλη Βρετανία, η εβδομάδα 18-24 Νοεμβρίου είναι αφιερωμένη στην οδική ασφάλεια (road safety week) και στην ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους τρόπους οδηγικής συμπεριφοράς και την πρόληψη των οδικών ατυχημάτων.
Πολλοί παράγοντες συμμετέχουν στον αυξημένο, δυστυχώς, αριθμό των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας, όπως η υποδομή του οδικού δικτύου / περιβάλλοντος (π.χ. οδόστρωμα, σήμανση, φωτισμός), ο τεχνικός εξοπλισμός και η μηχανολογική κατάσταση των οχημάτων, ο έλεγχος του «οδικού μηχανισμού» (π.χ. επιτήρηση, αστυνόμευση, πρόληψη, περίθαλψη). Ο ανθρώπινος παράγοντας (οδηγοί, πεζοί), όμως, αποτελεί αδιαμφισβήτητα το σημαντικότερο.

Αν και η οδήγηση λαμβάνει χώρα σε ένα πολυσύνθετο περιβάλλον, οι ικανότητες όρασης του οδηγού, η ευκρίνεια, το λειτουργικό οπτικό του πεδίο και η αντίληψη βάθους και κίνησης, καθορίζουν σε μεγάλο ποσοστό την ανίχνευση και αναγνώριση των «αντικειμένων» που τον ενδιαφέρουν (π.χ. σήματα της τροχαίας, άλλα οχήματα, πεζοί), τον προσανατολισμό του στο χώρο και την αποφυγή πιθανών εμποδίων. (1) Eίναι αδιαμφισβήτητο, επομένως, ότι η όραση του οδηγού αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα για την ασφαλή οδήγηση και για αυτό το λόγο οφείλουμε ως οδηγοί να εξασφαλίζουμε ΠΑΝΤΑ την καλύτερη όραση.

Μάλιστα μελέτες που εκπονήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Κρήτης έδειξαν ότι η σοβαρότητα των ατυχημάτων συσχετίζεται με το επίπεδο φωτισμού των δρόμων: το 25% των νυχτερινών οδικών ατυχημάτων σε δρόμους που δεν είναι φωτισμένοι είναι θανατηφόρα. Αυτό το ποσοστό είναι τουλάχιστον 3 φορές υψηλότερο σε σχέση με τα ατυχήματα που συμβαίνουν σε δρόμους με φωτισμό.(2) Σημαντική επιβεβαίωση για τα παραπάνω αποτελεί το γεγονόςότι η ίδια αναλογία παρατηρείται και στη Μ. Βρετανία, η οποία παρουσιάζει τη μικρότερη συχνότητα θανατηφόρων ατυχημάτων στην ΕΕ.

Υπάρχουν ισχυρά φυσιολογικά αίτια για αυτή την παρατήρηση: η επεξεργασία των οπτικών πληροφοριών σε χαμηλές συνθήκες φωτισμού δεν πραγματοποιείται αποκλειστικά από τα «γρήγορα» κωνία, τους φωτοϋποδοχείς της όρασης που εξασφαλίζουν γρήγορες αποκρίσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά από τα ραβδία που παρουσιάζουν αργές αντιδράσεις. Ως αποτέλεσμα, οι αργοί οπτικοί χρόνοι αντίδρασης απαιτούν μεγαλύτερες αποστάσεις για την ακινητοποίηση των οχημάτων και καταλήγουν σε ισχυρότερες συγκρούσεις στην περίπτωση ατυχήματος.(3) 

Επιπλέον, είναι αποδεδειγμένο ότι λόγω της αύξησης του μεγέθους της κόρης του οφθαλμού, στο σούρουπο και σε δρόμους χωρίς φωτισμό, η επίδραση οποιουδήποτε μη διορθωμένου διαθλαστικού σφάλματος (μυωπίας, υπερμετρωπίας, αστιγματισμού) στην όραση είναι πολύ μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα η ανίχνευση πιθανών κινδύνων να είναι ακόμα δυσκολότερη. Ταυτόχρονα, ο οδηγός εκτίθεται συνεχώς στα φώτα των επερχόμενων οχημάτων που προκαλούν θάμβος στην όραση, κούραση και περαιτέρω μείωση των αντανακλαστικών του. 
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ίδιοι οι οδηγοί δε γνωρίζουν ότι η όρασή τους είναι μειωμένη και τα αντανακλαστικά τους επιβραδύνονται σημαντικά κατά την οδήγηση σε χαμηλές συνθήκες φωτισμού, ενώ συνηθίζουν να οδηγούν με μεγαλύτερη ταχύτητα στους δρόμους που παρουσιάζουν μειωμένη κίνηση το βράδυ..

Προστατέψτε τον εαυτό σας, την οικογένειά σας και τους συνανθρώπους σας,  εξασφαλίζοντας την καλύτερη διόρθωση της όρασής σας κατά την οδήγηση. Ενημερωθείτε από τους ειδικούς που θα σας βοηθήσουν να επιλέξετε τους καταλληλότερους φακούς στα γυαλιά οράσεως και ηλίου.

Βιβλιογραφία
1. Plainis S, Murray IJ and Charman WN (2005). The role of retinal adaptation in night driving. Optometry and Vision Science, 82 (8): 682-8. 

2. Plainis S, Murray IJ and Pallikaris IG (2006). Road traffic casualties: understanding the night-time death toll, Injury Prevention, 12: 125-128

3. Plainis, S. and Murray, I.J. (2002). Reaction times as an index of visual conspicuity when driving at night. Ophthalmic & Physiological Optics, 22: 409-415.

Ο Σωτήρης Πλαΐνης είναι επιστημονικός συνεργάτης του Εργαστηρίου Οπτικής και Όρασης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Eπίτιμος Λέκτορας στο University of Manchester και Επισκέπτης-Ερευνητής στο Aston University, UK. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος των διατμηματικών προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης "Οπτική και Όραση" και "Εγκέφαλος & Νους" και Fellow του International Society for Contact Lens Research (ISCLR) και του British Contact Lens Association (BCLA). Από το 2015 αποτελεί διεθνή αξιολογητή αθλητών με αναπηρία όρασης. Είναι συνιδιοκτήτης του Optical House στο Ηράκλειο Κρήτης.

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Experimental Eye Research, η νέα ανακάλυψη προσφέρει έναν πολλά υποσχόμενο τρόπο για την ανάπτυξη γονιδιακών και κυτταρικών θεραπειών που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση τύφλωσης στους ανθρώπους.
Οι επιστήμονες αναπτύσσουν μια τεχνολογία που θα παρακάμψει το μάτι, προκειμένου να παραδώσει το μήνυμα απευθείας στον εγκέφαλο σε περίπτωση ατόμων με σοβαρά προβλήματα όρασης.

Οι ερευνητές από την EPFL στην Ελβετία και το Scuola Superiore Sant'Anna στην Ιταλία θα το κάνουν αυτό με την τόνωση του οπτικού νεύρου με ενδογενές ηλεκτρόδιο γνωστό ως OpticSELINE.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Biomedical Engineering».

"Πιστεύουμε ότι η ενδο-εγχειρητική διέγερση μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη λύση για αρκετές νευροπροθετικές συσκευές για αποκατάσταση αισθητηριακών και κινητικών λειτουργιών. Οι μεταφραστικές δυνατότητες αυτής της προσέγγισης είναι πράγματι εξαιρετικά ελπιδοφόρες », εξηγεί ο Silvestro Micera, καθηγητής Βιοηλεκτρονικής στο Scuola Superiore Sant'Anna.

Η τύφλωση επηρεάζει περίπου 39 εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο. Πολλοί παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν τύφλωση, όπως γενετική, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, τραύμα, εγκεφαλικό επεισόδιο στον οπτικό φλοιό, γλαύκωμα, καταρράκτη, φλεγμονή ή λοίμωξη. Κάποια τύφλωση είναι προσωρινή και μπορεί να αντιμετωπιστεί ιατρικά. Αλλά πώς βοηθάς κάποιον που είναι μόνιμα τυφλός;

Η ιδέα είναι να παράγουμε φωσφονές, την αίσθηση να βλέπουμε το φως με τη μορφή λευκών μοτίβων, χωρίς να βλέπουμε άμεσα το φως. Τα εμφυτεύματα του αμφιβληστροειδούς, μια προσθετική συσκευή που βοηθά τους τυφλούς, υποφέρουν από κριτήρια αποκλεισμού. Για παράδειγμα, μισό εκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι τυφλοί λόγω της αμφιβληστροειδοπάθειας, μιας γενετικής διαταραχής, αλλά μόνο μερικές εκατοντάδες ασθενείς είναι κατάλληλοι για εμφυτεύματα αμφιβληστροειδούς για κλινικούς λόγους.

Ένα εμφύτευμα του εγκεφάλου που διεγείρει άμεσα τον οπτικό φλοιό είναι μια άλλη στρατηγική, ακόμη και αν είναι επικίνδυνη. Η νέα λύση intraneural ελαχιστοποιεί τα κριτήρια αποκλεισμού δεδομένου ότι το οπτικό νεύρο και η οδός προς τον εγκέφαλο είναι συχνά άθικτα.

Οι ομάδες σχεδίασαν το OpticSELINE, μια σειρά 12 ηλεκτροδίων. Για να κατανοήσουν πόσο αποτελεσματικά είναι αυτά τα ηλεκτρόδια στην διέγερση των διαφόρων νευρικών ινών μέσα στο οπτικό νεύρο, οι επιστήμονες έδωσαν ηλεκτρικό ρεύμα στο οπτικό νεύρο μέσω του OpticSELINE και μέτρησαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου στον οπτικό φλοιό. Έδειξαν ότι κάθε διεγερτικό ηλεκτρόδιο προκαλεί ένα συγκεκριμένο και μοναδικό πρότυπο φλοιώδους ενεργοποίησης, υποδηλώνοντας ότι η ενδο-εγχειρητική διέγερση του οπτικού νεύρου είναι επιλεκτική και ενημερωτική.

Με την τρέχουσα τεχνολογία ηλεκτροδίων, ένα ανθρώπινο OpticSELINE μπορεί να αποτελείται από έως και 48-60 ηλεκτρόδια. Αυτός ο περιορισμένος αριθμός ηλεκτροδίων δεν επαρκεί για να αποκατασταθεί πλήρως η όραση. Αλλά αυτά τα περιορισμένα οπτικά σήματα θα μπορούσαν να κατασκευαστούν για να παρέχουν ένα οπτικό βοήθημα για την καθημερινή ζωή.

 Πηγή: https://www.thehealthsite.com/news/optic-nerve-stimulation-can-offer-visual-aid-to-blind-683137/

Νέα έρευνα που διεξάγεται στο αγροτικό Πεκίνο έχει δείξει ότι η καθημερινή υπαίθρια δραστηριότητα στην πραγματικότητα επιβραδύνει την πρόοδο της υπάρχουσας μυωπίας, γνωστή και ως κοντόφθαλμη.
Η μελέτη για τα παιδιά των ματιών στο Πεκίνο των 382 ατόμων 6 και 7 ετών διαπίστωσε ότι το τζόκινγκ 30 λεπτά την ημέρα για ένα χρόνο επιβραδύνει την πρόοδο στην κατάσταση (μυωπία) των ματιών.
Οι μαθητές της ομάδας μελέτης ανέστρεψαν ενώ η ομάδα ελέγχου δεν το έκανε. Στο τέλος ενός έτους, οι μαθητές της ομάδας μελέτης χωρίς μυωπία κατά την έναρξη είχαν μικρότερη βαθμούς μυωπίας σε σύγκριση με τους μαθητές της ομάδας ελέγχου. Και οι σπουδαστές με μυωπία κατά την έναρξη εμφάνισαν επίσης βραδύτερη πρόοδο μυωπίας σε σύγκριση με τους μαθητές της ομάδας ελέγχου.
"Η έρευνά μας παρέχει περαιτέρω αποδείξεις και επιβεβαίωση της συσχέτισης μεταξύ αυξημένης υπαίθριας δραστηριότητας και μειωμένου επιπολασμού και εμφάνισης μυωπίας. Η μελέτη αυτή δείχνει επίσης ότι η αύξηση της υπαίθριας δραστηριότητας μπορεί να καθυστερήσει την πρόοδο της μυωπίας για έως και δύο χρόνια", ανέφεραν οι ερευνητές.

Η έντονη αύξηση της επικράτησης της μυωπίας γίνεται ένα σημαντικό παγκόσμιο ζήτημα δημόσιας υγείας, προβλέποντας να φτάσει σε επιδημικές διαστάσεις. Είναι παρούσα και ήδη επηρεάζει την Ασία, και ιδίως η Κίνα, σε μεγάλο βαθμό .

Ανησυχώντας, η αύξηση του παγκόσμιου επιπολασμού της μυωπίας και της μεγάλης μυωπίας σημαίνει ότι μέχρι το 2020 εκτιμάται ότι θα επηρεαστούν περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως. Μέχρι το 2050, εκτιμάται ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού θα έχει μυωπία και το 10% ή σχεδόν το 1 δισεκατομμύριο θα έχει υψηλή μυωπία. Η υψηλή μυωπία μπορεί συχνά να είναι η πύλη για σοβαρές, απειλητικές για την όραση παρενέργειες.

Ο Οπτομέτρης Αυστραλός Luke Arundel δήλωσε ότι: "Ένας λόγος για την αύξηση του επιπολασμού της υψηλής μυωπίας είναι ότι η εμφάνιση μυωπίας εμφανίζεται νωρίτερα στη ζωή. Το 1983, η τυπική μυωπία εμφανιζόταν στα παιδιά όταν ήταν περίπου 11 ετών. Ωστόσο, το 2000, η μέση έναρξη της μυωπίας ήταν μόλις 8 ετών. Η μείωση της επικράτησης και των επιπτώσεων της μυωπίας και η κατανόηση των παραγόντων που την επηρεάζουν είναι κρίσιμη. "

Τα ευρήματα αυτής της μελέτης είναι ενθαρρυντικά για να δείξουν ότι η αυξητική πρόοδος της μυωπίας μπορεί να επιβραδυνθεί.

Προηγούμενη πρωτοποριακή έρευνα από τους αυστραλιανούς οπτομέτρες διαπίστωσε ότι η αύξηση της έκθεσης στο εξωτερικό φως είναι το κλειδί για τη μείωση της επιδημίας μυωπίας στα παιδιά.

Έχουμε την τάση να γνωρίζουμε ότι το να βγούμε έξω είναι καλό για εμάς. Αυτή η έρευνα μας παρουσιάζει έναν άλλο μεγάλο λόγο για να εκθέτουμε καθημερινά τον εαυτό μας και τα παιδιά μας σε εξωτερικούς χώρους.

Εκτός από όλα τα άλλα πλεονεκτήματα του νου και του σώματος που θα αποκομίσουμε από αυτά, τα μάτια μας θα μας ευχαριστήσουν.

Πηγή: GoodVision