Ας ξεκινήσουμε από τα πιο εύκολα. Η όρασή μας μπορεί να θολώσει από στεγνότητα, εάν δηλαδή η λίπανση της επιφάνειας των ματιών δεν είναι επαρκής για να διατηρείται μια καθαρή στοιβάδα δακρύων, εάν υπάρχει κάποιο ξένο σώμα στα βλέφαρά μας, αν τα έχουμε τρίψει και αυτό έχει επηρεάσει τη δακρυϊκή στοιβάδα, όπως επίσης και εάν εκτεθούμε σε άμμο, σκόνη, κάποιες φορές ατμούς από μαγείρεμα, καπνούς από ψήσιμο κλπ. Όλοι αυτοί είναι εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την καθαρότητα της όρασης. Συνήθως, η θολερότητα είναι παροδική και βελτιώνεται πολύ με δάκρυα. 

Άλλη θολερότητα είναι αυτή που προέρχεται από αλλεργικές αιτίες. Είναι πιο συχνή στη χώρα μας κατά τον Μάρτιο και Απρίλιο, τους μήνες δηλαδή που υπάρχει πολλή γύρη, συνήθως από τον ανθό του πεύκου και της ελιάς. Συνδυάζεται πάντα με ρινόρροια, μπορεί και δακρύρροια, δηλαδή να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μας, να είναι φουσκωμένη και «συναχωμένη» η μύτη μας, να υπάρχει κνησμός, δηλαδή φαγούρα, και μετά από τρίψιμο των βλεφάρων να θολώσει η όραση. Εκεί η καλύτερη αγωγή είναι παγωμένες κομπρέσες, συνθετικά δάκρυα και ίσως κάποια αντιαλλεργικά κολλύρια ή και συστηματικά αντιαλλεργικά, σε συνεννόηση με τον οφθαλμίατρο και τον αλλεργιολόγο. 

Άλλος λόγος θόλωσης των ματιών μπορεί να είναι από τραύμα. Δυστυχώς, πολλά σπορ φέρνουν πολύ υψηλό κίνδυνο τραυματισμού των ματιών, ειδικά σπορ όπως είναι το σκουός, το τένις, στα οποία μπορεί η μπάλα να χτυπήσει το βολβό και να θολώσει την όραση. Η θόλωση μπορεί να είναι ένας απλός τραυματισμός αλλά μπορεί να είναι και ένα ύφαιμα, δηλαδή κάποια αιμορραγία, που θέλει ειδική αγωγή από τον οφθαλμίατρο και σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις ακόμη και νοσηλεία για μερικές μέρες. 

Ακόμη ένας συνήθης τρόπος τραύματος είναι ο τραυματισμός με τα λάστιχα με γάντζους με τα οποία στερεώνουμε πράγματα, όταν πηγαίνουμε εκδρομή, στο αυτοκίνητο. Θέλουν εξαιρετική προσοχή και πολλαπλοί άλλοι τραυματισμοί, είτε σε σπορ, είτε στο εργασιακό περιβάλλον, είτε από υγρά που μπορεί να χρησιμοποιούμε, που βέβαια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται να φοράμε προστατευτικά γυαλιά για τα μάτια μας, γιατί είναι ιδιαίτερα ευπαθή. 

Η τέταρτη ομάδα πραγμάτων που μπορεί να μας δώσει θολερότητα είναι το να έχουμε ένα διαθλαστικό σφάλμα, δηλαδή να χρειαζόμαστε γυαλιά μυωπίας, υπερμετρωπίας ή και αστιγματισμού. Υπάρχει πιθανότητα να την είχαμε για αρκετά χρόνια στη ζωή μας και να έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου που να μην μπορούμε να δούμε πια καθαρά χωρίς γυαλιά. Αυτό είναι κάτι πολύ εύκολο να διαγνωστεί από τον οφθαλμίατρο, με μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση και με τα ανάλογα γυαλιά να διορθωθεί η μυωπία, η υπερμετρωπία ή και ο αστιγματισμός. Η δεύτερη επιλογή είναι να χρησιμοποιηθούν φακοί επαφής και η τρίτη επιλογή φυσικά είναι να γίνει κάποια διαθλαστική επέμβαση, αν η χρήση των γυαλιών ή των φακών επαφής είναι συνεχής και ο ενδιαφερόμενος ή η ενδιαφερόμενη δεν θέλει να τα χρησιμοποιεί. 

Όλων τα μάτια θολώνουν στη δεκαετία των 60 και των 70 και αυτό προέρχεται από τη δημιουργία του καταρράκτη, που είναι η πιο συχνή επέμβαση στον άνθρωπο. Στην Ελλάδα, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν επέμβαση καταρράκτη μεταξύ 72 και 75 ετών και το ευχάριστο είναι ότι επανακτούν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, την όρασή τους και μάλιστα οι περισσότεροι χωρίς να χρειάζονται μετά γυαλιά για μακριά. 
Μέχρι αυτές τις ηλικίες, πολύ συχνός λόγος θόλωσης στους διαβητικούς είναι η διαθλαστικό σφάλμα, για αυτό χρήζει κάθε διαβητικός να εξετάζεται διεξοδικά από τον οφθαλμίατρό του κάθε χρόνο, έτσι ώστε να υπάρχει και καλή συνεννόηση με τον διαβητολόγο και σωστός έλεγχος του σακχάρου, αλλά και αν υπάρξουν προβλήματα του σακχάρου στα μάτια να δοθεί η κατάλληλη αγωγή. Υπάρχουν πολλαπλές μέθοδοι θεραπείας, όπως η ένθεση αντιαγγειοενετικών παραγόντων μέσα στο μάτι για το διαβητικό οίδημα ή τη νεοαγγείωση. Η παλαιότερη χρήση θερμικού laser, έτσι ώστε να μειώνεται το πρόβλημα του κυστικού οιδήματος από σάκχαρο ή και της νεοαγγείωσης και, σε μερικές ακραίες περιπτώσεις, επεμβάσεις που μπορούν να βελτιώσουν τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στα μάτια.

Επόμενη διάγνωση, που αφορά κυρίως άτομα πάνω από τα 65 έτη, είναι η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Φαίνεται μόνο από μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση, απαιτεί καλή διατροφή σε όλη μας τη ζωή και προστασία από τον ήλιο. Συνιστάται η αποφυγή του καπνίσματος και βέβαια, τα άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό εκφύλισης της ωχράς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν περίπου δέκα φορές παραπάνω πιθανότητες να εκδηλώσουν εκφύλιση της ωχράς στην τρίτη ηλικία από ότι εκείνοι που δεν έχουν.

Τέλος, θολή όραση μπορεί να έχει κάποιος ή κάποια από ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, που λέγεται αποκόλληση αμφιβληστροειδή. Έχει σαν πρόδρομο σύμπτωμα λάμψεις, αστραπές και κάποια αιωρούμενα σωματίδια. Μην πανικοβληθείτε όμως, γιατί μόνο ένας περίπου στους εκατό, με πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο, θα δείξει πραγματικά μερική ή ολική αποκόλληση αμφιβληστροειδή, που είναι κάτι που πρέπει να θεραπευτεί από τον χειρούργο οφθαλμίατρο κατεπειγόντως.

Άλλοι παράγοντες, που δεν είναι οφθαλμολογικοί και μπορούν να μας δώσουν θολή όραση είναι οι ημικρανίες. Πολλές φορές μπορεί να τις αισθανόμαστε και στο βολβό του ματιού, μπορεί να μας θολώσουν την όραση, ή να δώσουν και φωτεινά ερεθίσματα που μοιάζουν με οδοντωτές καμάρες. Εκεί πρέπει να εξαιρεθεί παθολογία του βυθού του ματιού από τον οφθαλμίατρο και συνήθως συνδυάζεται με μια αξονική ή μαγνητική τομογραφία, έτσι ώστε να γίνει εξ ατόπου απαγωγής η διάγνωση των ημικρανιών, οι οποίες φυσικά θα συζητηθούν από τον ή την ασθενή με τον νευρολόγο τους για την καλύτερη αντιμετώπισή τους.

Αυτοί είναι οι κυριότεροι λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν θόλωση της όρασης. Βέβαια εδώ δεν μιλήσαμε για το ότι πολλοί άνθρωποι περιγράφουν θολή την όραση όταν βλέπουν διπλά. Εκεί έχει σημασία αν η διπλή όραση είναι από το ένα μάτι, (δηλαδή αν κλείσουν το ένα μάτι τους, το άλλο συνεχίζει να βλέπει διπλά ή κλείνοντας το ένα μάτι η διπλωπία φεύγει). Είναι κάτι που πρέπει να εξετασθεί άμεσα από τον οφθαλμίατρο, καθώς μπορεί να έχει πολλαπλές παθολογικές αιτίες, όπως η μυασθένεια, ένας απλός παιδικός στραβισμός, ένα τραύμα ή ένα μικροαγγειακό επεισόδιο. Σε άτομα που έχουν σάκχαρο και υπέρταση είναι αρκετά συχνό. 

Συζητήστε με τον οφθαλμίατρό σας για να σας βοηθήσει στην καλύτερη διάγνωση και θεραπεία για όλα τα παραπάνω θέματα.

Πηγή: www.iatronet.gr

Γράφει: Κανελλόπουλος Αναστάσιος
Χειρουργός - Οφθαλμίατρος, 
Καθηγητής Οφθαλμολογίας Παν/μίου Νέας Υόρκης