είναι η γενική ονομασία μίας ομάδας κληρονομικών παθήσεων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από προοδευτική μείωση της λειτουργικότητας των φωτοϋποδοχέων και του μελάγχρου επιθηλίου.

Η ηλικία έναρξης της νόσου, η ταχύτητα εξέλιξης αυτής, η τελική απώλεια της οράσεως και η παρουσία ή μη οφθαλμικών εκδηλώσεων συχνά εξαρτώνται από το χαρακτήρα της κληρονομικότητας.

Συμπτώματα:

1. Μειωμένη νυχτερινή όραση (νυκταλωπία)
2. Μειωμένη αντίληψη χρωμάτων
3. Απώλεια της περιφερικής όρασης
4. Θολή όραση

1. Μειωμένη όραση
2. Καταρράκτης
3. Κυστοειδές οίδημα ωχράς
4. Drusen της κεφαλής του οπτικού νεύρου
5. Οικογενής εκφύλιση της ωχράς (Νόσος του Stargardt)

Η νόσος του Stargardt εκδηλώνεται συνήθως κατά τη διάρκεια της πρώτης ή της δεύτερης δεκαετίας της ζωής με μείωση της οπτικής οξύτητας και μειωμένη αντίληψη χρωμάτων (δυσχρωματοψία στον άξονα κόκκινου-πράσινου).

Διάγνωση:

1. Φλουοροαγγειογραφία
2. Νόσος του Best

1. Θολή όραση
2. Μεταμορφοψίες
3. Μειωμένη όραση

Πηγή: eyediathlasis.gr